
„Odeszłaś cicho, bez słów pożegnania.
Tak jakbyś nie chciała swym odejściem smucić…
tak jakbyś wierzyła w godzinę rozstania,
że masz niebawem z dobrą wieścią wrócić”
Jan Twardowski
ANNA WĘGRZYN – WSPOMNIENIE…
(1971 – 2022)
Trzynastego grudnia odeszła od nas nagle i niespodziewanie Anna Węgrzyn, nauczycielka, koleżanka, wyjątkowy człowiek… Czas dla społeczności żołyńskiego liceum nagle się zatrzymał, wszyscy pogrążyli się w głębokim żalu i zadumie, zadając sobie pytania: Dlaczego? Jak to możliwe? Zrozumieliśmy wówczas sens słów anonimowego autora „Brakuje Ci tylko jednej osoby, a czujesz się, jakby nie było nikogo”.
Anna Węgrzyn rozpoczęła pracę w Liceum Ogólnokształcącym w Żołyni 1.09.1993r. jako nauczycielka języka angielskiego. Wcześniej ukończyła studia wyższe zawodowe w zakresie nauczania tegoż języka, uzyskując tytuł licencjata. Następnie swoją edukację uzupełniła o tytuł magistra w roku 2001. Liczne kursy, szkolenia i webinaria, w których uczestniczyła, a których wymienić nie sposób, miały za zadanie jeszcze lepiej ukształtować postawę ambitnego nauczyciela. Odbyte spotkania, przygotowujące do kolejnych egzaminów maturalnych, stały się dla Ani źródłem wiedzy i umiejętności, które wykorzystywała w pracy z młodzieżą licealną. Szkolenia z zakresu relacji opiekuńczo-wychowawczych miały natomiast uwrażliwić nauczycielkę na problemy młodego człowieka i kształcić umiejętność kontaktów z rodzicami w ramach pełnienia obowiązków wychowawcy klasowego.
Ania jako nauczycielka języka angielskiego z pełnym poświęceniem kształciła kolejne roczniki absolwentów naszego liceum. Wiele trudu wkładała w przygotowanie zajęć, w tym pomocy i materiałów dydaktycznych. Jej wyjątkowe umiejętności możemy dostrzec, oglądając plansze edukacyjne w pracowni 201 (ręcznie przez nią wykonane) czy gazetki na szkolnym korytarzu. Wysokim poziomem artystycznym odznaczały się również akademie szkolne, przygotowywane pod czujnym okiem anglistki.
To była wyjątkowa nauczycielka, cechująca się niesamowitą charyzmą i wnikliwością. Do każdego ucznia podchodziła indywidualnie, szybko oceniając, w jakim zakresie należy mu pomóc. Identyfikowała jego „słabe strony”, by zachęcić do nadrobienia zaległości i ćwiczyć umiejętności bieżące. Wiele roczników absolwentów z rozrzewnieniem wspomina „swoją anglistkę”, która rozwinęła u nich pasję nauki języka obcego. To dzięki Ani z powodzeniem realizują teraz swoje życiowe cele i zawodowe pasje. „Nie wiem, jak Pani Ania to robiła, ale zawsze wiedziała, czego nie umiem. Wstyd było mi nie nadrobić zaległości” – wspomina jeden z dawnych uczniów. Wysokie wyniki egzaminów maturalnych kolejnych roczników są potwierdzeniem zaangażowania Ani w pracę dydaktyczno-wychowawczą. W ramach uznania za trud edukacyjny nauczycielka wielokrotnie była nagradzana przez dyrektorów szkoły i wójtów naszej gminy.
Ania Węgrzyn nie tylko troszczyła się o swoich uczniów, o ich wiedzę, umiejętności, o to, by zdali egzamin maturalny z jak najlepszym wynikiem. Na uwagę zasługuje również niezmierne zaangażowanie nauczycielki w promocję naszego liceum i troska o jego dobre imię. Na przestrzeni prawie trzydziestu lat pracy w żołyńskiej szkole Ania wielokrotnie uczestniczyła w akcjach szkolnych i gminnych, mających na celu zachęcenie młodzieży do kontynuowania edukacji w naszej szkole.
„Ktoś tutaj był i był, a potem nagle zniknął i uporczywie go nie ma”
Wisława Szymborska
Nie ma Ani wśród nas…. Nie usłyszymy jej głosu, śmiechu, czasem krzyku, gdy niesforna młodzież biegnie po schodach. Nie porozmawiamy o uczniach, egzaminach, o pogodzie… Sala 201 na drugim piętrze nagle opustoszała i już nigdy nie będzie tak samo. Odeszła wyjątkowa osoba, nauczyciel „z powołania”, charyzmatyczny, zaangażowany, ceniący młodzież i troszczący się o dobro każdego ucznia. Nie będziemy już mogli porozmawiać z Anią, podziękować za wiedzę i umiejętności, za to, że z nami była, możemy tylko o niej pamiętać…
„Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią im się płaci”
Wisława Szymborska
Agnieszka Wilczek